Ար­ցա­խը Սփիւռքի Հա­մար Հայ­կա­կան Պատ­մու­թեան ու Ժա­ռան­գու­թեան, Հայ­կա­կան Մշա­կոյ­թի Մաս Է. ՀՀ Նա­խա­գահի Հար­ցազ­րոյ­ցը Յու­նա­կան Լրա­տո­ւա­մի­ջոց­նե­րուն

Յօդուածներ – Զրոյցներ

«Ազատ Օր»

Եր­կու­շաբ­թի՝ 19 ­Հոկ­տեմ­բեր 2020-ի կէ­սօ­րին, ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Ար­մէն ­Սարգ­սեան մաս­նակ­ցե­ցաւ ­Յու­նաս­տա­նի Լ­րագ­րող­նե­րու միու­թեան (ΕΣΗΕΑ) կազ­մա­կեր­պած՝ «Ճգնա­ժա­մը ­Կով­կա­սի մէջ եւ պա­տե­րազ­մի պատ­ճառ­նե­րը» խո­րագ­րով հե­ռա­վար հար­ցազ­րոյ­ցին, պա­տաս­խա­նե­լով յու­նա­կան, հայ­կա­կան եւ մի­ջազ­գա­յին գլխա­ւոր լրա­տո­ւա­մի­ջոց­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րու հար­ցում­նե­րուն։ ­Ներ­կայ ե­ղան հե­ռա­տե­սի­լի, օ­րա­թեր­թե­րու եւ ե­լեկտ­րո­նա­յին մա­մու­լի ա­ւե­լի քան եր­կու տաս­նեակ լրագ­րող­ներ։ ­Յա­տուկ հրա­ւէ­րով, հար­ցազրոյ­ցին իր մաս­նակ­ցու­թիւ­նը բե­րաւ նաեւ «Ա­զատ Օր»ը, ո­րու ներ­կա­յա­ցու­ցի­չի հար­ցու­մին պա­տաս­խա­նեց նա­խա­գա­հը։ ­Հա­յաս­տա­նի նա­խա­գա­հին ուղ­ղո­ւած հար­ցում­նե­րը ընդգր­կե­ցին ­Լեռ­նա­յին ­Ղա­րա­բա­ղի հա­կա­մար­տու­թեան մէջ մաս­նա­ւո­րա­բար ­Թուր­քիոյ դե­րա­կա­տա­րու­թեան պատ­ճառ­նե­րը, ինչ­պէս նաեւ յա­տուկ նշում­ներ ե­ղան ­Թուր­քիոյ նո­րօս­մա­նա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թեան առն­չու­թեամբ, որ ծա­ւա­լած է ­Սու­րիոյ, ­Լի­բա­նա­նի, ­Մի­ջերկ­րա­կա­կան ծո­վու տա­րա­ծաշր­ջա­նին եւ Ար­ցա­խի վրայ: ­Նա­խա­գահ ­Սարգ­սեան հա­մա­ձայն ե­ղաւ լրագ­րող­նե­րու դի­տար­կու­մին, որ ­Թուր­քիոյ քա­ղա­քա­կա­նու­թիւ­նը ա­պա­կա­յու­նաց­նող է եւ ծա­ւա­լա­պաշ­տա­կան: Ան ընդգ­ծեց, որ 27 ­Սեպ­տեմ­բե­րին Ատր­պէյ­ճան ո­րո­շեց հրա­ժա­րիլ խա­ղաղ բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցէն եւ պա­տե­րազմ սան­ձա­զեր­ծել, իսկ ­Թուր­քիան ա­նոր լիա­կա­տար քա­ղա­քա­կան, դի­ւա­նա­գի­տա­կան եւ ռազ­մա­կան ա­ջակ­ցու­թիւն կը ցու­ցա­բե­րէ:

­Պա­տաս­խա­նե­լով ­Թուր­քիոյ գոր­ծուն ներ­կա­յու­թեան պատ­ճառ­նե­րուն մա­սին ե­ղած հար­ցու­մին՝ ­Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գա­հը մաս­նա­ւո­րա­պէս նշեց. «Ակն­յայտ է, որ վեր­ջին մի քա­նի տա­րի­նե­րին ­Թուր­քիան փոր­ձում է դառ­նալ է­ներ­գե­տիկ (ու­ժա­նիւ­թի – Խմբ.) հան­գոյց, եր­կիր, ո­րը կը կա­ռա­վա­րի է­ներ­գե­տիկ հոս­քե­րը ­Կաս­պից ծո­վից, ­Կենտ­րո­նա­կան Ա­սիա­յից, Ադր­բե­ջա­նից մին­չեւ Ա­րեւ­մուտք՝ Եւ­րո­պա: ­Խօս­քը միայն ­Բա­քու-Թ­բի­լի­սի-­Ջեյ­հան գա­զա­տա­րի մա­սին չէ: ­Դառ­նա­լով հա­կա­մար­տու­թեան կողմ՝ ­Լեռ­նա­յին ­Ղա­րա­բա­ղի եւ Ադր­բե­ջա­նի հետ մէկ­տեղ, ­Թուր­քիան ֆի­զի­կա­պէս այն­տեղ է այն պատ­րո­ւա­կով, թէ իբր օգ­նում է իր էթ­նիկ (ցե­ղա­կից . Խմբ.) եղ­բայր­նե­րին կամ պաշտ­պա­նում մի­ջազ­գա­յին լո­գիս­տիկ (հայ­թայ­թող – Խմբ.) խո­ղո­վա­կա­շա­րե­րը: Ի­րա­կա­նում դրանք պատ­րո­ւակ­ներ են այն­տեղ լի­նե­լու եւ ոչ միայն լի­նե­լու, այլ նաեւ՝ կա­ռա­վա­րե­լու հա­մար», նշած է նա­խա­գա­հը: «Այդ կերպ ­Թուր­քիան մեծ ազ­դե­ցու­թիւն կ­՚ու­նե­նայ Ադր­բե­ջա­նի քա­ղա­քա­կա­նու­թեան վրայ եւ, ի վեր­ջոյ, մեծ ազ­դե­ցու­թիւն կ­՚ու­նե­նայ նաեւ եւ­րո­պա­կան երկր­նե­րի եւ ­Կենտրո­նա­կան Ա­սիա­յի վրայ: ­Թուր­քիան ցան­կա­նում է գե­րա­կայ դեր ու­նե­նալ է­ներ­գե­տիկ հոս­քե­րի վրայ, լի­նել հիմ­նա­կան դո­մի­նանտ (տի­րող – Խմբ.) եր­կիր, ո­րը կա­ռա­վա­րում է է­ներ­գե­տիկ հոսքն ա­րե­ւել­քից, հա­րա­ւից եւ, հնա­րա­ւոր է, հիւ­սի­սից մին­չեւ Եւ­րո­պա»:

­Նա­խա­գահ ­Սարգ­սեան նշեց նաեւ, որ ­Թուր­քիան կը խօ­սի Ատր­պէյ­ճա­նի տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թեան մա­սին այն դէպ­քում, երբ գրա­ւած է ­Սու­րիոյ, Ի­րա­քի եւ ­Կիպ­րո­սի տա­րածք­նե­րը. «Ինչ­պէ՞ս է պա­տա­հում, որ այս­քան շատ օ­կու­պա­ցիա (գրա­ւում – Խմբ.) ի­րա­կա­նաց­նե­լուց յե­տոյ մի եր­կիր այ­սօր խօ­սում է Ադր­բե­ջա­նի տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թեան մա­սին, ա­սե­լով, թէ դա շատ կա­րե­ւոր է: Ն­րանց խօս­քերն ու գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րը չեն հա­մընկ­նում»:

­Նա­խա­գահն ը­սաւ, որ ­Թուր­քիոյ մէջ սու­րիա­ցի փախս­տա­կան­նե­րու ներ­կա­յու­թիւ­նը մէկ այլ գոր­ծիք է վեր­ջի­նի ձեռ­քին մէջ՝ Եւ­րո­պա­յի վրայ ճնշում գոր­ծադ­րե­լու հա­մար, քա­նի որ Եւ­րո­պա­կան ­Միու­թիւ­նը մի­ջոց­ներ կը ծախ­սէ՝ այդ փախս­տա­կան­նե­րուն ­Թուր­քիոյ տա­րած­քին պա­հե­լու հա­մար: «­Թուր­քիա­յի այս ռազ­մա­կան, է­ներ­գե­տիկ եւ ­միգ­րա­ցիոն (գաղ­թա­կա­նա­կան – Խմբ.) ընդ­լայ­նում­նե­րը հան­գեց­րել են քա­ղա­քա­կան ընդ­լայն­ման: Այս­տեղ է, որ ­Թուր­քիան ջան­քեր է ներդ­նում ­Ռու­սաս­տա­նին, Եւ­րո­պա­կան միու­թեա­նը, ­Միա­ցեալ ­Նա­հանգ­նե­րին ճնշե­լու հա­մար: Ին­չու՞ է ­Թուր­քիան սա ա­նում: Ե­թէ 20 տա­րով յետ գնաք, ­Թուր­քիա­յի տնտե­սու­թիւ­նը շատ ա­րագ էր ա­ճում, սա­կայն վեր­ջին տա­րի­նե­րին հա­կա­ռակ պատ­կերն է: ­Մեծ մի­ջազ­գա­յին ըն­կե­րու­թիւն­նե­րը դուրս են գա­լիս ­Թուր­քիա­յից, այդ երկ­րի տնտե­սու­թիւնն ան­կում է ապ­րում, մինչ­դեռ ազ­գայ­նա­մո­լու­թիւ­նը եւ իս­լա­միս­տա­կան գա­ղա­փա­րա­խօ­սու­թիւ­նը աճ են ար­ձա­նագ­րում», յայտ­նեց նա­խա­գահ ­Սարգ­սեան: «Եւ, որ­պէս այդ ա­մէ­նի ար­դիւնք, մենք տես­նում ենք, որ ­Թուր­քիան օգ­տա­գոր­ծում է նաեւ ծայ­րա­յե­ղա­կան իս­լա­մը՝ որ­պէս իր ար­տա­քին եւ ներ­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թեան գոր­ծիք: ­Տես­նում ենք, որ ­Թուր­քիան ա­ջակ­ցում է իս­լա­միստ ջի­հա­դիստ­նե­րին: Այդ նոյն ջի­հա­դիստ­նե­րը ­Թուր­քիա­յի ա­ջակ­ցու­թեամբ գնա­ցել են ­Լի­բիա, իսկ այ­սօր ­Լի­բիա­յից եւ ­Սի­րիա­յից բեր­ւում են Ար­ցախ: ­Լեռ­նա­յին ­Ղա­րա­բա­ղի ա­ռա­ջին պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ ե­ղել են վարձ­կան­ներ Աֆ­ղանս­տա­նից, ­Պա­կիս­տա­նից եւ այլ վայ­րե­րից: ­Սա­կայն ա­ռա­ջին ան­գամն է, երբ այս իս­լա­միստ ա­հա­բե­կիչ­նե­րը բե­րո­ւել են տա­րա­ծաշր­ջան մէկ պե­տու­թեան կող­մից»:

­Նա­խա­գահ ­Սարգ­սեա­նի խօս­քին հա­մա­ձայն՝ տա­րա­ծաշր­ջա­նին մէջ ­Թուր­քիոյ յա­ռա­ջա­ցու­ցած ան­կա­յու­նու­թիւ­նը կրնայ հաս­նիլ մին­չեւ ­Ռու­սիա, Ի­րան, հա­ւա­նա­կան է նաեւ՝ ­Կեդ­րո­նա­կան Ա­սիա. «­Կայ եւս մեկ յա­տուկ ու­ղերձ ­Թուր­քիա­յի կող­մից՝ ադր­բե­ջան­ցի­նե­րին ա­սել, թէ դուք չեք կա­րո­ղա­ցել այս խնդի­րը գլուխ բե­րել, մենք այս­տեղ ենք եւ կ­՚օգ­նենք ձեզ, մեզ չի հե­տաքրք­րում, որ հա­յերն այս­տեղ ապ­րել են հա­զա­րա­ւոր տա­րի­ներ, մենք կ­՚ա­նենք էթ­նիկ զտման գոր­ծը ձեր փո­խա­րէն: Ն­րանք նաեւ ա­սում են, թէ գի­տենք դա ինչ­պէս ա­նել, քա­նի որ 105 տա­րի ա­ռաջ ար­դէն իսկ ա­րել ենք. Օս­մա­նեան կայս­րու­թեան ա­ւար­տին Ա­րեւմ­տեան ­Հա­յաս­տա­նում այդ էթ­նիկ զտումն ա­ւար­տո­ւեց 1,5 մի­լիոն հա­յե­րի սպա­նու­թեամբ»:

­Կա­տա­րո­ւած հար­ցու­մին, թէ ինչ կ­՚ակն­կա­լէ ­Հա­յաս­տա­նը ­Ռու­սիա­յէն, ­Միա­ցեալ ­Նա­հանգ­նե­րէն եւ Եւ­րո­պա­կան ­Միու­թե­նէն՝ նա­խա­գահ ­Սարգ­սեան պա­տաս­խա­նեց հե­տե­ւեա­լը. «­Մեր բո­լոր գոր­ծըն­կեր­նե­րին կոչ եմ ա­նում ամ­բող­ջու­թեամբ հաս­կա­նալ այս հա­կա­մար­տու­թեանն էու­թիւ­նը եւ յստակ հան­դէս գալ դա­դա­րեց­նե­լու պա­տե­րազ­մը: ­Պէտք է շատ յստակ եւ ու­ժեղ յայ­տա­րա­րու­թիւն լի­նի, որ հրա­դա­դա­րը բա­ցար­ձակ անհրա­ժեշ­տու­թիւն է, եւ որ ­Թուր­քիան պէտք է դուրս գայ այս հա­կա­մար­տու­թիւ­նից:

Ես ակն­կա­լում եմ ՆԱԹՕ-ից՝ յստա­կեց­նել դիր­քո­րո­շու­մը. ե­թէ այս կազ­մա­կեր­պու­թիւ­նը ստեղ­ծու­մից ի վեր յայ­տա­րա­րել էր բա­ցար­ձակ այլ նպա­տակ­նե­րի մա­սին, հի­մա ինչ­պէ՞ս կա­րող է ­Կով­կա­սում հան­դուր­ժել իր ան­դամ երկ­րի նման վար­քա­գի­ծը:
Ե.Ա.Հ.Կ. ­Մինս­կի խմբի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րին իմ ու­ղեր­ձը յստակ է՝ ե­կէք ա­զա­տո­ւենք հա­կա­մար­տու­թիւ­նում ­Թուր­քիա­յի ներգ­րաո­ւա­ծու­թիւ­նից, հաս­նենք հրա­դա­դա­րի եւ կող­մե­րին բե­րենք բա­նակ­ցա­յին սե­ղա­նի շուրջ: Ա­ւե­լի լաւ ձե­ւա­չափ, քան Ե.Ա.Հ.Կ. ­Մինս­կի խումբն է, հնա­րա­ւոր չէ գտնել»:

­Նա­խա­գահ ­Սարգ­սեան տրա­մա­բա­նա­կան հա­մա­րեց Ե.Մ. եւ ՆԱԹՕ ան­դամ եր­կիր­նե­րուն կող­մէ ­Թուր­քիոյ զէն­քի վա­ճառ­քի վրայ ար­գի­լում­ներ կի­րա­ռե­լու վե­րա­բե­րեալ ­Յու­նաս­տա­նի ա­ռա­ջար­կը. «Ե­թէ ­Թուր­քիա­յին վա­ճա­ռո­ւած զէն­քերն օգ­տա­գոր­ծուէին ագ­րե­սո­րի (յար­ձա­կո­ղի – Խմբ.), մի­ջազ­գա­յին, իս­լա­միստ ա­հա­բե­կիչ­նե­րու դէմ, ես դա կը հաս­կա­նա­յի, սա­կայն երբ դրանք ՆԱՏՕ-ի ան­դամ երկր­նե­րի ծա­գում ու­նեն եւ թի­րա­խա­ւո­րում են քա­ղա­քա­ցիա­կան ան­ձանց Ար­ցա­խում, դա ա­նըն­դու­նե­լի է: Ե­թէ այս գա­ղա­փա­րը կամ քայ­լը հա­ւա­նու­թեան ար­ժա­նա­նայ այլ երկր­նե­րի կող­մից, ­Հա­յաս­տա­նը կ­՚ող­ջու­նի նման նա­խա­ձեռ­նու­թիւ­նը»:

­Հա­յաս­տա­նի նա­խա­գա­հը շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց ­Յու­նաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թեան, խորհր­դա­րա­նին եւ յոյն ժո­ղո­վուր­դին՝ հա­յե­րուն սա­տա­րե­լու հա­մար. «­Մեր եր­կու ժո­ղո­վուրդ­նե­րը հա­զա­րա­ւոր տա­րի­նե­րի հա­մա­տեղ պատ­մու­թիւն ու­նեն: Վս­տահ եմ՝ կը կա­րո­ղա­նանք յաղ­թա­հա­րել այ­սօ­րո­ւայ դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րը, կը շա­րու­նա­կենք ա­րա­րել խա­ղա­ղու­թիւն, մշա­կոյթ… ­Մեր հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւնն ու բա­րե­կա­մու­թիւ­նը եր­կար տա­րի­նե­րի պատ­մու­թիւն ու­նեն: Շ­նոր­հա­կալ եմ ­Յու­նաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թեա­նը, խորհր­դա­րա­նին, բո­լոր գոր­ծիչ­նե­րին՝ ցու­ցա­բե­րած լիա­կա­տար ա­ջակ­ցու­թեան հա­մար»:

­Պա­տաս­խա­նե­լով «Ա­զատ Օր» ներ­կա­յա­ցու­ցի­չի հար­ցու­մին՝ Ս­փիւռ­քի յե­տա­գայ քայ­լե­րուն մա­սին ՝ նա­խա­գահ ­Սարգ­սեան նախ շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց ամ­բողջ աշ­խար­հի հա­յե­րուն. «­Կար­ծում եմ՝ նրանք ֆան­տաս­տիկ (սքան­չե­լի – Խմբ.) վար­քա­գիծ են դրսե­ւո­րում: Ու­զում եմ այս հնա­րա­ւո­րու­թիւնն օգ­տա­գոր­ծե­լով՝ շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նել նրանց բո­լո­րին: Ես գի­տեմ, թէ ին­չու է այս հար­ցը Ս­փիւռ­քի մեր եղ­բայր­նե­րի ու քոյ­րե­րի հա­մար այս­քան զգա­յուն է: ­Սա նրանց հա­մար սոսկ հայ­րե­նիք չէ, Ար­ցա­խը նրանց հա­մար հայ­կա­կան պատ­մու­թեան ու ժա­ռան­գու­թեան, հայ­կա­կան մշա­կոյ­թի մաս է: Այս­տեղ ­Թուր­քիա­յի ներգ­րաո­ւա­ծու­թիւնն ամ­բող­ջո­վին փո­խում է ի­րա­վի­ճա­կը, քա­նի որ իւ­րա­քանչիւր հա­յի հա­մար այ­սօր հա­յե­րի դէմ պա­տե­րազ­մում թուր­քա­կան ներգ­րաո­ւա­ծու­թիւ­նը յի­շեց­նում է ցե­ղաս­պա­նու­թիւ­նը: ­Սա այն հարցն է, ո­րը հայ ժո­ղո­վուրդն ըն­դու­նել չի կա­րող»:

­Հար­ցում­նե­րու եւ պա­տաս­խան­նե­րու ա­ւար­տին, օ­րո­ւայ զրու­ցա­վա­րը խօսք տո­ւաւ հար­ցաց­րոյ­ցին հիւ­րա­բար մաս­նակ­ցող՝ մի­ջազ­գա­յին համ­բաւ ու­նե­ցող գրա­գէտ ­Վա­սի­լիոս ­Վա­սի­լի­քո­սին եւ հայ-յու­նա­կան խորհր­դա­րա­նա­կան բա­րե­կա­մու­թեան յանձնա­խում­բի նա­խա­գահ ե­րես­փո­խան ­Տի­միթ­րիս ­Մար­քո­փու­լո­սին, ո­րոնք հար­ցազ­րոյ­ցին հե­տե­ւե­ցաւն Լ­րագ­րող­նե­րու միու­թեան գրա­դա­րա­նի սրա­հէն։ Ա­նոնց կող­քին, հրա­ւէ­րով ներ­կայ ե­ղաւ Ազ­գա­յին վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան։

­Հոս պէտք է նշել, թէ նա­խա­տե­սո­ւած էր ա­ւե­լի մեծ թի­ւով հար­ցում­ներ ուղ­ղել ­Հա­յաս­տա­նի նա­խա­գա­հին, սա­կայն ժա­մա­նա­կի սղու­թեան պատ­ճա­ռով հար­ցում­նե­րը ամ­փո­փո­ւե­ցան։

­Հար­ցազ­րոյ­ցէն ետք, բո­լոր մաս­նա­կից­նե­րը ի­րենց գո­հու­նա­կու­թիւ­նը յայտ­նե­ցին եւ տպա­ւո­րո­ւած զգա­ցին ­Հա­յաս­տա­նի նա­խա­գա­հի անձ­նա­ւո­րու­թեան, խո­րա­թա­փանց եւ ման­րա­մասն վեր­լու­ծում­նե­րուն ու քննար­կում­նե­րուն հա­մար։

ԲԱԺՆԵԼFacebookTwitter