Author: Areky
Բազմերես Պարտութենէն 25 Օր Ետք.- Հայրենիքի Փրկութեան Գործնական Քայլերը Պէտք Է Համախմբեն Ողջ Հայութիւնը. Ս. Մահսէրէճեան
Հայաստանի այժմու իշխանութեան դէմ համախմբուած ընդդիմադիր ուժերը՝ կուսակցութիւններ, կազմակերպութիւններ եւ անոնց զօրակից կանգնող մտաւորականներ, արուեստագէտներ, ուսանողներ եւ ժողովուրդի այլ ներկայացուցիչներ Շաբաթ, 5 Դեկտեմբերին կարեւոր անկիւնադարձ մը պիտի նշեն 25 օր […]
‘Ceasefire is Not Peace’: EU’s Borrell Urges Negotiations for Lasting Peace, Karabakh Status
Lasting peace in Karabakh as well as its status must be determined through negotiations, said the European Union Foreign Affairs Representative Josep Borrell, who also welcomed the end to military […]
Նոր Քարտէս Եւ Նոր Սահման…Նոր Ողբ Եւ Նոր Աւեր. «Հայրենիք»
Խմբագրական Քանի մը օրէն ամիս մը պիտի ըլլայ որ աւարտած է Արցախեան նորագոյն պատերազմը, սակայն անոր անբուժելի խոցն ու վէրքը շշմեցուցած է հայորդին:Արտասովոր է կացութիւնը, վիճակը:Յետ-պատերազմեան տուայտանքի եւ տառապանքի իւրայատուկ […]
Ամերիկա Պէտք Է Օգնէ Արցախին. Ծերակուտականներ Մենենտեզ Եւ Փորթմըն
Միացեալ Նահանգները պէտք է օգնութիւն ցուցաբերէ պատերազմէն վնասուած Արցախին, միացեալ յայտարարութեամբ մը շեշտեցին Ծերակոյտի անդամներ Ռապըրթ Մենենտեզ եւ Ռապ Փորթմըն: Այս մասին կը տեղեկացնէ «Ազատութիւն»-ը։ «Հարաւային Կովկասի մէջ մարդասիրական իրավիճակը […]
Վերջին Երգը` Անձայն. Վարուժան Արքեպիսկոպոս
Գիշերները խառնուած էին: Գորոնան, մեր բարբառին մէջ` գրանը (համաճարակ) երկրորդական կարգի անցած էր: Պէյրութի նաւահանգիստի մահասփիւռ որոտումը, որուն մասնակից եղանք զոհերով` նոյնպէս: Լիբանանի տնտեսական ահաւոր տագնապը` դարձեալ: Հրատապ կը մնար Արցախը: Վերջին մի քանի գիշերները, մինչ պատերազմը օրէ օր կը ճնշէր, Աստուածաշունչ մատեանին մէջ կը դեգերէի: Հին Կտակարան… Խռոված էր հոգիս, իսկ միտքս` շուարած… Բարի ստեղծագործութեան, խաղաղութեան, անաչառութեան ու արդարութեան կողքին, ի՜նչ պատերազմներ, սպանութիւններ, ջարդեր` Աստուծոյ անձրեւած սիրոյ ցօղին տակ: Քրիստոսէ 2000 տարի առաջ, բարով ստեղծուած մարդը, ինչ ահաւոր կերպարանքի տակ էր: Ատելութիւն, դաւադրութիւն, եղբայրասպանութիւն, անհնազանդութիւն, արիւն, սուգ, հրկիզմում, քանդում եւ աւերածութիւն բուրող էջեր: Աչքերս բնականաբար Աստուծոյ աներեւոյթ պատկերին էին սեւեռած եւ միտքս հեռուները կը թափառէր: Արցախ եւ սահմաններ: Դժուար է ըմբռնել: Այն ատեն Աստուած կը միջամտէր եւ այդ ահաւոր պատկերները կը գոյանային: Հաւատա՞լ, հաւատալ որ բարին ստեղծող, լոյսը արարող Աստուած նման երեւոյթներկրնար հովանաւորել: Ան, որ երկու առիթներով` ջրհեղեղով ու կրակով պատժեց իր ստեղծածները, կրնա՞ր հանդուրժել նման ջարդեր ու աւերածութիւններ: Ո՞վ գիտէ, Քրիստոսէ 2000 տարիներ առաջ էր… Եւ Քրիստոս եկաւ: Եկաւ լոյս եւ համ տալու աշխարհին: Եկաւ արդարութիւն, մարդասիրութիւն, բարեսիրութիւն բաշխելու մարդոց: Պարզունակ մարդիկ ու փոքր ժողովուրդներ փարեցան իրեն, իսկ իշխանաւորներ ու տիրակալներ խաչեցին զայն: Խաչեցին, որ ազատօրէն շարունակեն իրենց ընչաքաղցութիւնը, ատելութիւնն ու մարդատեացութիւնը, որոնց հետեւեցան սպանութիւն, ջարդ, արիւնահեղութիւն ու աւերածութիւն: Իր անունով մկրտուածներ անգամ իրեն չնմանեցան եւ իր «երանի»ներուն չհետեւեցան: Ընդհակառակը, ուղղակի թէ անուղղակի մասնակից դարձան նոր սպանդներու, նոր քանդումներու: Ընչաքաղցութիւնը կուրցուց աչքերը եւ խուլցուց ականջները: Եւ աշխարհի լոյսը ամպոտեցաւ եւ աղը` անհամցաւ: Աստուածանման մարդը իր երիզէն դուրս ինկաւ: Ահաւոր էր Քրիստոսէ 2000 տարիներ առաջ եւ ահաւոր է Քրիստոսէ 2000 տարիներ ետք: Մինչ աշխարհկը դիտէ եւ կեղծ կոչեր կը կրկնէ, Թուրքիա, իր դաշնակիցներով եւ իր պատրաստած մարդասպան ահաբեկիչներով Ատրպէյճան ներխուժած, Արցախի մէջ կրակ կը թափէ ափ մը ժողովուրդի վրայ: Ժողովուրդ մը, որ դարեր շարունակ ապրած է այդ հողերուն վրայ, Աստուծոյ շուքին տակ, իր վանքերով, եկեղեցիներով, սրբատեղիներով եւ իր շունչով գրուած մատեաններով… Տրտում է հոգիս եւ միտքս թափառական: Աղօթք, աղերսանք, ընդվզում, ոչինչ: Դիմացը քար լռութիւն երկրէն եւ երկինքէն: Դժգոհանք, զայրոյթ, ի զուր: Ձայն չկայ, շարժում չկայ: Նոյն մկրտութեամբ միացած ժողովուրդներ կը մնան անտարբեր: Աւելին` կը դիտեն եւ հաւանաբար կ՛ըսպասեն ափ մը ժողովորդի աճիւններուն վրայ դիզել նոր հարստութիւններ… Խռոված է հոգիս: Իւրաքանչիւր նահատակի հետ կը նահատակուի եւ վիրաւորի հետ կը վիրաւորուի: Առաւօտները երերալով կ՛արթննամ եւ գիշերները զուր երազներով կ՛օրօրուիմ: Ամէն առաւօտ եւ ամէն երեկոյ լուռ աղօթք` անպատասխան: 15ի արհաւիրքը կը կրկնուի դարձեալ քրիստոսով միացած ժողովուրդներու աչքին տակ եւ յոյսը` մազի թելէ մը կախուած կը շարժի: Իսկ ես մինակ ու անզօր եմ… Այդ քանի մը իրիկունները լուրերէն կտրուած էի: Լրատուս Թորոս աղբարն էր, որ կաթողիկոսարանի դարպասին առջեւ էր միշտ եւ ամէն անց ու դարձիս կը կրկնէր. «յաղթելու ենք»: Կը պատասխանէի. մինչեւ որ «յաղթեցինք» չըսես, իզուր… Երեկոյեան ժամը չորս էր: Հազիւ մօտեցած Թորոսին, յուզումնախառն շեշտով մը կմկմաց. Գէորգն ալ հերոսներուն կարգին անցաւ: –Հաճե՞անը: –Այո՛: –Նկարագիրը զինք տարաւ հոն: Վստահ եմ «Եաստուծ» (Աստուած) ըսաւ ու թռաւ բարձունք եւ… հոն մնաց: Եւ միտքս քարացաւ երգի բառերուն վրայ. Ամպեր գոռացին, շանթեր արձակուեց, դրախտի ճամբան արեամբ ողողուեց: Աստուած իմ, դրախտի ճամբան այս քանի՞երորդ անգամ արեամբ պիտի ողողուի ու դրախտը անհասանելի պիտիմնայ` անհաւատներու լուծին տակ: Վարդանն ու իր զօրականները այդ ճամբուն վրայ ինկան: Գէորգ Չաւուշ, Հրայր դժոխք, Ագուլիցի պատանին այդ ճամբուն վրայ ինկան: Ու ահա նոր նահատակներ եւ դրախտավայրի երգիչը` Գէորգ անոնց հետ… Այդ գիշեր լոյսը չանջատեցի, որ Գէորգին հետ, լոյս աչքով, վերջին անգամ թափառինք դրախտավայր Հայաստան: Ամէն թուփ, ամէն ծառ, ամէն փուշ, ամէն քար եւ հողի հատիկ սէր եւ արդարութիւն կը բուրէին: Հաւատք եւ անձնուրացութիւն կը յուշէին: Յոյս եւ անվախութիւն կը ներշնչէին: Չեմ գիտեր այդ իրիկունը որքան երկարեցաւ: Երբ ելայ լոյսը անջատելու, դուրսը արեւ էր արդէն: Իսկ ես, անկողնի վրայ մինակ էի… Կը յիշեմ, երբ Գէորգին հետ կը թափառէինք, յաճախ կը կրկնէր. քարքարուտ բաժին մը մնացած է մեզի: Այդ առաւօտ, անզօրութեանս հետ միայնակ, լուռ կը գոռայի. Գէորգ, այժմ, երբ զօրավար սուրբ Գէորգին եւ միւս զօրականներուն հետ ես, Գէորգ Չաւուշին եւ միւս, հին եւ նոր, հերոսներուն հետ ես, մի՛ մոռնար դրախտավայրը: Հոս, վերջին երգդ անձայն երգելէ ետք, հոնամէն առաւօտ օրինակելի ձայնովդ կանչէ. Զարթիր Տէր, Զարթիք սուրբեր… Անոնց մօտ ես հիմա եւ թերեւս լսեն քեզ: Ես լքուած եմ, դուն կանչէ, թերեւսօր մըն ալ երկինքը որոտայ, շանթեր արձակէ եւ Աստուած հովանին տարածէ զինք սիրող ափ մը ժողովուրդին վրայ, որ ազատ եւ ապահով, իր դրախտավայրին մէջ, ամէն առաւօտ եւ ամէն երեկոյ, գոհունակ սրտով կրկնէ. Փառք քեզ Տէր…
ARS Relief Efforts During the War and Beyond
From the early days of the Artsakh war, the Armenian Relief Society has been active in Armenia and Artsakh by providing our soldiers on the frontlines with medical needs, purchasing […]
Արցախէն Տեղահանուած Աշակերտներուն Համար Առցանց Դասաւանդութեան «Հայ Հոփս» Ծրագիրը
Նախաձեռնութեամբ Կլենտէյլի Միացեալ կրթաշրջանի վարչութեան անդամ Կրեկ Գրիգորեանի եւ համագործակցութեամբ Միացեալ Նահանգներու եւ Հայաստանի մէջ գոծող շարք մը կազմակերպութիւններու՝ յառաջիկայ 11 Յունուարէն սկսեալ, վեցշաբաթեայ առցանց դասաւանդութիւններ տեղի պիտի ունենան՝ Արցախի […]
Հայ Օգնութեան Միութեան Անկոտրում Գործունէութիւնը՝ Արցախի Մէջ
Արցախեան պատերազմի սկզբնական օրերէն ի վեր, Հայ Օգնութեան Միութիւնը (Հ․Օ․Մ․) իր աշխոյժ դերակատարութեամբ թիկունք կանգնեցաւ հայ զինուորին։ Պատերազմի ընթացքին, Հ․Օ․Մ․-ը յաճախակի դրութեամբ դեղորայք, յատուկ վիրակապեր եւ շտապ օգնութեան իրեր ղրկեց […]
Human Rights Watch-ը Անարդար Կը Գտնէ Հայ Գերիներու՝ Պաքուի Կողմէ Վարկաբեկումը
2 Դեկտեմբերին հրապարակուած տեղեկագիրի մը մէջ, մարդկային իրաւանց պաշտպան Human Rights Watch միջազգային կազմակերպութիւնը անարդարանալի համարեց Արցախէ դէմ Ազրպէյճանի ռազմական գործողութեան ընթացքին հայ գերիներու վարկաբեկումը ատրպէյճանցիներու կողմէ։ Տեղեկագիրին մէջ կը […]
ՀՅԴ Երիտասարդները Եռագոյն Դրօշ Պարզեցին Հանրապետութեան Հրապարակին Մէջ
Նիկոլ Փաշինեանի հրաժարականի պահանջով ցուցարարները եռագոյն դրօշ պարզեցին Հանրապետութեան հրապարակին մէջ, որպէսզի, ըստ իրենցմէ մէկուն արտայայտութեան, Նիկոլ Փաշինեանն ու իշխանութիւնները իրենց նստած տեղը աւելի վատ զգան իրենք իրենց։ Այս մասին […]