Ալիսիա Կիրակոսեան. Բանաստեղծուհի

Ալիսիա Կիրակոսեան ծնած է 1936-ին Պուէնոս Այրես։ Աւարտած է տեղի համալսարանի իրաւաբանական
բաժանմունքը։ 10 տարի խաղցած է թատրոնի մէջ։ 1968-ին տեղափոխուած է Լոս Անճըլըս (ԱՄՆ)։ Գրած
է սպաներէն, ապա նաեւ՝ հայերէն եւ անգլերէն։ Բանաստեղծութիւններուն առաջին գիրքը՝ «Մէկ օրուան մէջ հինգ
ձայն», լոյս տեսած է 1966-ին։ Իսկ հայ ընթերցողը զինք ճանչցաւ 1967-1971 թուականներուն՝
բանաստեղծ Վահագն Դաւթեանի հրաշալի թարգմանութեամբ հրատարակուած «Արմատ եւ էութիւն»
բանաստեղծութիւններու ժողովածուով (թարգմ. սպաներէնէ)։ 1972-ին Սփիւռքի հայութեան համար նոյն գիրքը
վերահրատարակուեցաւ, (1967, իտալ.), «Հայաստանեան ապրումներ» (1970), «Բանաստեղծութիւններ» (1972)
ժողովածունները։ Անոր «Պեդրօ Ամօր» (1969) փիեսը ներկայացուած է Պուէնոս Այրեսի «Փայրօ» թատրոնին մէջ։
Ալիսիա Կիրակոսեանի պոէզիայի առանցքը կը կազմեն սէրը, մայրութիւնը, հայրենիքը եւ փիլիսոփայական խոհը։ Ան
գերտարածական կոչուող բանաստեղծական շարժման (1969) հիմնադիրն է (տեսութիւնը հրապարակած է սպաներէն,
հայերէն եւ անգլերէն՝ 1992-ին)։ Անոր պոէզիան կը բնորոշուի ներաշխարհի պատկերներով, արդիական
լեզուամտածողութեամբ, բանաստեղծական վերաիմաստաւորումներու ինքնատիպութեամբ։
Ալիսիա Կիրակոսեանի որոշ գիրքեր նկարազարդած է Փապլօ Փիքասոն։
Կիրակոսեան քանիցս այցելած է սովետական Հայաստան (առաջին անգամ 1967-ին), որմէ քանի մը տարի անց գրած
է «Նամակ առ Հայաստան» բանաստեղծութիւնը։ Իր վերջին շրջանի գործերուն մէջ անդրադարձած է դարավերջի
հայաստանեան պատմական իրադարձութիւններուն։
Ալիսիա Կիրակոսեան ԱՄՆ սպանախօս գրողներու միութեան պատուաւոր նախագահն էր, ՀՀ ԳԱԱ պատուաւոր
դոկտոր (2007)։
Մահացած է 2014-ին, ԱՄՆ։