Հայրենիքը Սակարկութեան Առարկայ Չէ․ «Ապառաժ»

Յօդուածներ – Զրոյցներ

Խմբագրական

Սեպտեմբերի 2-ը՝ Արցախի Հանրապետութեան օրը, Ստեփանակերտում եւ Երեւանում յիշատակուեց ժողովրդական միջոցառումներով:

Արցախի պետականութեան կայացման մէջ Արցախի Հանրապետութեան հռչակման օրը իր առանձնայատուկ անկիւնադարձային դերն է ունեցել:

31 տարի առաջ Արցախի ժողովուրդը կամք ունեցաւ որոշում կայացնելու՝ անկախ պետականութիւն հռչակելով, որն անհրաժեշտութիւն էր գոյատեւման եւ մայր հայրենիքում զարգացում ապահովելու համար: Աւելի քան 30 տարիների ընթացքում Արցախի պետական համակարգը, իր բոլոր վայրիվերումներով հանդերձ, կայացած իրողութիւն է: Արցախի բանակը, պետական համակարգում առկայ ինստիտուտները, ընտրութիւնների միջոցով ձեւաւորուող իշխանութիւնները եւ հանրութեան վստահութիւնն ու իր բնօրրանում ապրելու ձգտման իրականացումն ապացոյցներ են պետութեան կայացման եւ Արցախում բնակուող ժողովրդի իրաւունքների իրացման:

Արցախի Հանրապետութեն օրը այլ երանգով, բայց հենց նոյն իրաւունքներին տէր կանգնելու անշեղ նպատակաուղղուածութեամբ նշուեց նաեւ Երեւանում: Երեւանի Ֆրանսայի հրապարակում տեղի ունեցած հանրահաւաքը յուշում էր, որ ամէն պարագայում վտանգուած հայրենիքին տէր կանգնողներ միշտ էլ լինելու են, եւ ապազգային իշխանութիւնների դէմ պայքարը շարունակուելու է:

Ընդհանուր համայնապատկերում չէր պակասում Ազրպէյճանի ու Թուրքիայի նկրտումներն ու Նիկոլ Փաշինեանի իշխանութիւնների բանսարկութիւններն ու նենգութիւնները խաղաղութեան դարաշրջան կերտելու ձեւակերպումներով: Բոլորի համար արդէն ակնյայտ է Նիկոլ Փաշինեանի եւ իշխանութիւնը զբաղեցրած պատահական անձանց նուաստացած, խեղճ ու կրակ պահուածքը միջազգային հարթակներում, իսկ յոխորտացող, ցինիկ բառապաշարն ու վարուելակերպը՝ հայ հանրութեան հանդէպ:

Վարուող այս քաղաքականութիւնը՝ վախուորած, խեղճացած արտաքին աղէտաբեր քաղաքականութիւնը, միեւնոյն ժամանակ՝ թշնամու կողմից ուղիղ սպառնացող յայտարարութիւնն ու ուժի ցուցադրման նկրտումները յանգեցրին նոր պատերազմական իրավիճակի: Այս անգամ՝ Սեպտեմբերի 13-ին, թշնամու ոտնձգութիւնները տեղի ունեցան Հայաստանի Հանրապետութեան արեւելեան սահմանի գրեթէ ամբողջ երկայնքով: Ունենք տարածքային կորուստներ եւ մեծ թուով զոհեր:

Սեպտեմբերի 13-ին սանձազերծուած պատերազմը եւս դաս չեղաւ Նիկոլ Փաշինեանի իշխանութեան համար: Դարձեալ իրար յաջորդող ելոյթների ընթացքում Փաշինեանը յոխորտաց, զբաղուեց պոռոտախօսութեամբ:

Այս անգամ չուշացաւ ժողովրդի կողմից ապտակը: Հենց նոյն ժողովուրդը, ովքեր Սեպտեմբերի 2-ը նշեցին՝ որպէս իրաւունքի իրացման օր, Ստեփանակերտում եւ Երեւանում այս անգամ փաշինեանական բռնատիրութեանը վճռականօրէն ոչ ասացին:

Հայրենիքը սակարկութեան առարկայ չէ: Մէկ անգամ եւս ստորացնող ստորագրութեան մասին յայտարարութիւններն անգամ՝ ուղղակի լինել-չլինելու խնդրի առաջ է կանգնեցնելու իշխանութեանն ու իւրաքանչիւր իշխանաւորի: